بازی Animus – Stand Alone توسعه‌دهندگان هوشمندی داشته که برای ایجاد تجربه‌ای نظیر سری Souls محدودیت‌های گوشی‌های همراه را به خوبی درک کرده‌اند.
شاید زمانی که شرکت FromSoftware بازی Demon Souls را تولید می‌کرد خود نمی‌دانست قرار است چه تحولی در صنعت بازی‌های ویدیویی به وجود بیاورد. حالا امروزه بازی‌های مشابه سری Souls خود به زیرمجموعه‌ای خاص از بازی‌های نقش آفرینی بدل شده‌اند که با وجود سختی فراوان، طرفداران خاص خود را هم دارند. این سبک از بازی‌ها روی کنسول‌های بازی همراه با صفحه نمایش‌های بزرگ و دسته بازی، بسیار دل‌چسب است، اما طبیعتا پیاده‌سازی چنین الگویی روی پلتفرم موبایل کار سختی است. در میان تمام بازی‌های موبایلی که سعی بر الگوبرداری از این سبک داشته‌اند،بازی Animus – Stand Alone توانسته با شناخت دقیق از محدودیت‌های گوشی‌ها اثری خلق کند که واقعا قابل قبول باشد.
بازی Animus به تأسی از سری Souls ظاهری قرون وسطایی دارد و فانتزی سیاهی بر اتمسفر آن استوار است. سازنده حتی سعی داشته پویانمایی‌ها نیز یادآور آن سری باشند که البته همین‌طور هم هستند. حتی دوربین بازی هم سرعت حرکت مشابهی دارد. در مجموع ظواهر بازی به‌کلی یادآور آثار فرام سافتور است؛ حال این‌که چنین شباهتی یک ویژگی مثبت به‌حساب آید یا تقلیدی کورکورانه به دیدگاه خودتان بستگی دارد. اما در زمینه روند بازی همه‌چیز کمی متفاوت است. همان‌طور که گفتیم اجرای این سبک بازی روی گوشی‌ها کار سختی است و باید محدودیت‌های گوشی‌ها درک شوند؛ ازاین‌رو Animus آسان‌تر از سری Souls است. مخاطبی که از گوشی استفاده می‌کند دسته بازی ندارد و قطعا کار با صفحه موبایل چندان سریع نخواهد بود؛ پس بازی باید مقدار زیادی آسان‌تر باشد تا بتوان در آن پیشرفت کرد. این قاعده که بمیر و بمیر و بمیر تا بازی را یاد بگیری و ارتقا پیدا کنی اینجا حاکم نیست؛ به شکلی که در همان مرحله ابتدایی شما به‌راحتی یک غول گردن‌کلفت را می‌کشید و به‌جای حس ضعف و ترس، احساس قدرت خواهید کرد. البته جای نگرانی نیست؛ چرا که با این همه، روند بازی به‌طورکلی از خیلی آثار روی موبایل به‌شدت سخت‌تر است.
نکته دیگری که با گوشی‌ها هماهنگ شده وسعت مراحل است. قرار نیست اینجا با یک نقشه‌ای وسیع و یکپارچه مواجه باشید که گوشی توانایی پردازش آن را نداشته باشد؛ بلکه نقشه بازی به تکه‌های کوچک تقسیم شده که هرکدام دارای یک غول آخر هم هستند. نکته دیگر این‌که اکتشاف و پیچیدگی راه‌ها نیز در این بازی مطرح نیست. مخاطب موبایلی معمولا در زمان‌های کوتاه و به صورت پاره‌وقت و در فضایی که چندان آرام نیست پای بازی‌ها می‌نشیند؛ پس طبیعی است که نمی‌تواند چندان روی بازی تمرکز کند و از پس پیچیدگی‌های آن برآید. سازنده‌ها با درک این موضوع کاری کرده‌اند که بازیکن به محض ورود به مرحله درگیر مبارزه با دشمنان شود؛ مبارزه‌هایی که نیاز چندانی به فکر کردن هم ندارند. حتی چند-ضرب‌های قدرتمند در پایین تصویر حک می‌شوند تا بازیکن به‌راحتی از روی آن‌ها حرکات را اجرا کند. درواقع Animus بیشتر سرعت عمل می‌طلبد تا فکر و سنجش شرایط محیطی.
گرچه مبارزات بازی چندان شلوغ نیستند، اما دشمنان بازی قوی هستند و برای مبارزه با آن‌ها باید همیشه جاخالی دادن و رعایت فاصله را در نظر بگیرید. در مجموع بعد از مدتی که کاراکتر شما ارتقا پیدا کند کشتن دشمنان حسابی آسان می‌شود، اما چالش اصلی جنگیدن با غول‌ها است. آن‌ها البته چندان بالانس نیستند و برخی در مراحل اولیه بسیار پیچیده هستند و ضربات متنوعی دارند، ولی بعضی دیگر در مراحل بالاتر عکس‌العمل‌های ساده‌ای را نشان می‌دهند. با این حال، خیلی مواقع پیش می‌آید که مجبور باشید به مراحل قبلی برگردید و آن‌ها را تکرار کنید تا منابع و افزایش تراز به دست آورید و دوباره به سراغ غول‌های نیرومند مراحل بالاتر بروید. ارتقا در این بازی مکانیزه بسیار آسانی دارد: با افزایش تراز امتیاز می‌گیرید و می‌توانید با امتیازها، ویژگی‌هایی نظیر میزان سلامتی، قدرت بدنی و… را بهبود ببخشید. همچنین با به دست آوردن پول و آیتم‌هایی خاص می‌توانید زره و تسلیحات را به سادگی ارتقا دهید. به طور کلی رابط کاربری بازی ساده و صریح است و مشکلی با آن نخواهید داشت.
بازی از نظر گرافیکی از آثار بسیار خوب موبایل است؛ با این حال روی اکثر گوشی‌ها به شکل بهینه‌ای اجرا می‌شود. اگر گوشی‌های پرچم‌دار و قدرتمند داشته باشید به‌خصوص به دلیل کیفیت بالای افکت‌های زره‌ای مثل گردوغبار، اتمسفر بازی خیره‌کننده است. اگر هم گوشی ضعیف‌تری داشته باشید می‌توانید با پایین بردن تنظیمات گرافیکی، بازی روان و بی‌اشکالی را تجربه کنید. جالب اینجا است که حتی با گرافیک پایین هم بازی ظاهر خوبی به‌خصوص در زمینه طراحی شخصیت‌ها ارائه می‌دهد. بدن و لباس دشمنان به‌خصوص غول آخرها بسیار پرجزئیات و جالب‌توجه هستند که این واقعا به کیفیت بصری بازی می‌افزاید. باوجود نقاط قوتی که به آن اشاره شد بازی بی‌اشکال هم نیست و ضعف‌های کوچکی دارد؛ مثلا رابط کاربری بعضا ضربات شما را تشخیص نمی‌دهد و چند-ضرب‌ها اجرا نمی‌شوند. داستان بازی نیز بیشتر طی متن‌های طولانی و بی‌فایده‌ی هنگام انتخاب مرحله‌ها روایت می‌شود که احتمالا اصلا کسی به آن‌ها توجه نمی‌کند. با این حال Animus یکی از بازی‌های پولی بسیار ارزشمند موبایل است که وجود آن شاید به ده‌ها بازی رایگان بیرزد.
